Τι είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου;
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου ή σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής ορίζεται ως την πρόσκρουση της κεφαλής του βραχιονίου στο ακρώμιο (ένα μικρό οστό που καλύπτει την ωμοπλάτη) και αποτελεί το κύριο μηχανικό παράγοντα που προκαλεί αρχικά την προστριβή των τενόντων που καλύπτουν την κεφαλή του βραχιονίου και στη συνέχεια τη ρήξη τους
Ποια τα αίτια για το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου;
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου αποτελεί τη συχνότερη αιτία πόνου στην περιοχή του ώμου. Είναι συνήθως συνέπεια τραυματισμού λόγω υπέρχρησης του ώμου, κυρίως σε άτομα που ασχολούνται με αθλήματα ρίψεων (π.χ. μπέιζμπολ, σφυροβολία ακόντιο), αλλά και αθλήματα όπως το βόλεϊ, η κολύμβηση και το πόλο. Σε ηλικιωμένα άτομα είναι συνήθως εκφυλιστικής αιτιολογίας.
Η μείωση του χώρου που φυσιολογικά υπάρχει μεταξύ του ακρωμίου και της κεφαλής του βραχιονίου, συνήθως λόγω ανώμαλου σχήματος του ακρωμίου, είναι ένας ακόμη παράγοντας πρόσκρουσης.
Ποια τα συμπτώματα του συνδρόμου – κλινική εικόνα;
Στα αρχικά στάδια του συνδρόμου, συνήθως οι ασθενείς δεν απευθύνονται στο γιατρό διότι τα συμπτώματα είναι σχετικά ήπια και αντιμετωπίζονται με απλά παυσίπονα. Καθώς, όμως, η νόσος εξελίσσεται ο πόνος επιδεινώνεται και εμφανίζεται ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο ασθενής παραπονιέται για έντονο πόνο στην έξω επιφάνεια της ωμικής ζώνης, κατά την ανύψωση και απαγωγή του άνω άκρου και ιδιαίτερα σε κινήσεις που γίνονται με το χέρι πάνω από το επίπεδο του κεφαλιού.
Πως γίνεται η διάγνωση συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου;
Η διάγνωση του συνδρόμου πρόσκρουσης του ώμου γίνεται με ακτινογραφία, υπερηχογράφημα και μαγνητική τομογραφία. Από τον κλασικό ακτινολογικό έλεγχο μπορεί να αποκαλυφθεί μείωση της απόστασης μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου οστού και του ακρωμίου.
Με το υπερηχογράφημα μπορεί να διαγνωστεί η φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου και των υποκείμενων τενόντων του στροφικού πετάλου.
Η μαγνητική τομογραφία (MRI) δίνει τις περισσότερες πληροφορίες για την άρθρωση του ώμου. Παρέχει λεπτομερή απεικόνιση του υπακρωμιακού χώρου, των αρθρικών επιφανειών, των τενόντων και των μυών της περιοχής.
Συντηρητική θεραπεία
Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει συντηρητική θεραπεία με χορήγηση αντιφλεγμονωδών, ενδαρθρικών ενέσεων και αναλγητικής φυσικοθεραπείας. Μετά το πέρας τουλάχιστον 3 μηνών συντηρητικής αγωγής, ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική.
Χειρουργική Αντιμετώπιση
Σε περιπτώσεις οξείας ρήξης των τενόντων του ώμου (στροφικού πετάλου), η αποκατάσταση γίνεται χειρουργικά με τη μέθοδο της αρθροσκόπησης. Με την αρθροσκόπηση αποσκοπείται η αύξηση του διαθέσιμου χώρου μεταξύ του ακρωμίου και της κεφαλής του βραχιονίου.
Ο χειρουργός ορθοπαιδικός μέσα από 3 μικρές τομές του δέρματος (μήκους <1 cm) αποκτά μία συνολική εικόνα της άρθρωσης του ώμου και του χώρου μεταξύ του ακρωμίου και της κεφαλής, με τη βοήθεια μιας λεπτής κάμερας (αρθροσκόπιο). Στη συνέχεια, επιδιορθώνει τις ανατομικές παραλλαγές που έχουν προκληθεί, με τη βοήθεια ειδικών αρθροσκοπικών εργαλείων.