Το κάταγμα ισχίου αποτελεί παραδοσιακά ένα από τα πιο μεγάλα φόβητρα για τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Και αυτό όχι μόνο λόγω του κινδύνου αναπηρίας ή δυσκολίας στη βάδιση που αυτά συνεπάγονται αλλά και μιας σειράς συνακόλουθων επιπλοκών που ενίοτε αποδεικνύονται μοιραίες.
Πλέον, όμως, χάρη σε σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας που χρησιμοποιούν εξελιγμένα εμφυτεύματα, οι κίνδυνοι από τα κατάγματα ισχίου περιορίζονται σημαντικά, εφόσον υπάρξει άμεση αντιμετώπισή τους.
Τι πρέπει να γνωρίζετε για το κάταγμα ισχίου
Στην Ελλάδα, τα περιστατικά καταγμάτων ισχίου σε άτομα από 65 χρονών και άνω κυμαίνεται μεταξύ 15.000 και 20.000 ετησίως. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ζωής συνδυαστικά με τη γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.
Πάνω από το 90% των καταγμάτων αυτών οφείλονται σε πτώσεις. Αυτό είναι φαινόμενο αρκετά συχνό στα άτομα άνω των 65, που λόγω ηλικίας έχουν μειωμένη αντοχή στα οστά. Ειδικά οι γυναίκες έχουν και τον επιπρόσθετο επιβαρυντικό παράγοντα της οστεοπόρωσης που τις καθιστά πιο ευπαθείς.
Μία στις έξι γυναίκες άνω των 75 ετών αναμένεται να υποστεί κάταγμα ισχίου, λόγω της οστεοπόρωσης. Αυτό έχει ως συνέπεια, οι θάνατοι από οστεοπόρωση (και τις επιπλοκές των συνεπακόλουθων καταγμάτων) να ξεπερνούν ακόμα κι αυτούς που προκαλούνται από τον καρκίνο του μαστού!
Οι επιπλοκές των καταγμάτων ισχίου είναι αποτέλεσμα της παρατεταμένης κατάκλισης του ασθενούς και αφορούν σε καρδιο-αναπνευστικά προβλήματα, ουρολοιμώξεις, θρομβώσεις κλπ.
Γι’ αυτό, είναι κρίσιμης σημασίας η άμεση χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος και η ταχεία έγερση και βάδιση του ασθενούς.
Αυτό επιτυγχάνεται ιδανικά, όταν το κάταγμα αντιμετωπίζεται μέσα στο πρώτο 24ωρο με τις πλέον σύγχρονες κι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές μεθόδους.
Χειρουργική Αντιμετώπιση
Το κάταγμα ισχίου χωρίζεται σε δυο γενικές κατηγορίες ανάλογα με το σημείο στο οποίο προκαλείται. Καθεμιά τους χρήζει διαφορετικής χειρουργικής αντιμετώπισης:
Τα διατροχαντήρια κατάγματα, στην περιοχή των τροχαντήρων, συνδέονται γενικά με μικρότερα ποσοστά επιπλοκών. Η αντιμετώπισή τους γίνεται πλέον με κλειστή ανάταξη και οστεοσύνθεση με ήλους τελευταίας γενιάς τύπου G-Nail . Πρόκειται για επέμβαση που διαρκεί λιγότερο από μια ώρα και η οποία έχει ως βασικό της πλεονέκτημα την ελαχιστοποίηση του χειρουργικού τραύματος και της απώλειας αίματος. Ο ασθενής βαδίζει από την επομένη του χειρουργείου με τη βοήθεια περιπατητήρα.
Τα υποκεφαλικά κατάγματα, στην περιοχή της κεφαλής του μηριαίου, συνδέονται με τις πιο σοβαρές επιπλοκές. Η πλέον σύγχρονη αντιμετώπισή τους είναι μέσα από ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές αρθροπλαστικής, όπως οι AMIS και ASI. Αμφότερες είναι ιδιαίτερα ατραυματικές, καθώς συνοδεύονται από μικρή τομή, ενώ η χειρουργική προσπέλαση γίνεται ανάμεσα από τους μυϊκούς ιστούς χωρίς να κόβονται ή να αποκολλώνται. Ως συνέπεια ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος τραυματισμού των μυών, των τενόντων, των αγγείων και των νεύρων.
Έτσι, επιτυγχάνεται η βέλτιστη και ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση του τραύματος. Επίσης, ο ασθενής μπορεί να σηκωθεί και να βαδίσει λίγες ώρες μετά το χειρουργείο. Παράλληλα, ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος επιπλοκών και αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες ο ασθενής να επιστρέψει στην πρότερη κινητική δραστηριότητα και καθημερινότητά του.
