Αρθροπλαστική γόνατος: Σύγκριση παραδοσιακής και ρομποτικής μεθόδου
Η ολική αρθροπλαστική του γόνατος αφορά στην αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος από μια τεχνητή πρόθεση και έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό ως χειρουργική μέθοδος, ώστε να επιφέρει θεαματική βελτίωση στην ποιότητα ζωής και ανακούφιση σε άτομα που προηγουμένως ήταν καταδικασμένα σε πόνο και αναπηρία.
Η ολική αρθροπλαστική του γόνατος αποτελεί μια από τις πιο ασφαλείς κι αποτελεσματικές χειρουργικές επεμβάσεις στη σύγχρονη Ορθοπαιδικής, γι’ αυτό την εμπιστεύονται ολοένα και περισσότεροι ασθενείς για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις που προκαλεί η φθορά της άρθρωσης του γόνατος στην υγεία και την καθημερινότητά τους.
Η τάση αυτή έχει ενισχυθεί χάρη στην ανάδειξη ολοένα και λιγότερο επεμβατικών τεχνικών, που δίνουν έμφαση στην ελαχιστοποίηση του τραυματισμού των ιστών, στην πιο φυσική λειτουργία της τεχνητής άρθρωσης και την ταχύτερη επάνοδο των ασθενών στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Ενδεικτικός της εμπιστοσύνης των ασθενών αλλά και των ιατρών στην αποτελεσματικότητα της μεθόδου είναι ο μεγάλος αριθμός επεμβάσεων που πραγματοποιούνται στις ΗΠΑ, ο οποίος προσεγγίζει το μισό εκατομμύριο κι αναμένεται να έχει υπερδιπλασιαστεί ως το 2030.
Η πιο συνηθισμένη αιτία για μια χειρουργική επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος είναι η ανακούφιση του σοβαρού πόνου που προκαλείται από διάφορες μορφές αρθρίτιδας και ειδικά της οστεοαρθρίτιδας.
Τα άτομα που χρειάζονται ολική αρθροπλαστική γόνατος συνήθως έχουν έντονο πόνο, δυσκολεύονται να ανέβουν σκάλες ή να κάτσουν και να σηκωθούν από μια καρέκλα. Πολλοί νιώθουν πόνο στα γόνατα ακόμα και σε κατάσταση ακινησίας.
Η αρθρίτιδα του γόνατος είναι μια φλεγμονώδης πάθηση κατά την οποία καταστρέφονται οι χόνδροι, οι σύνδεσμοι και τα οστά της άρθρωσης.
Βασικό της χαρακτηριστικό είναι ο έντονος πόνο στην περιοχή του γόνατος και προοδευτικά ο περιορισμός της κίνησης και η παραμόρφωση του γόνατος.
Η σύγχρονη τάση στη χειρουργική του γόνατος αφορά σε τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας (Minimally Invasive Surgery – MIS), καθώς και στην εφαρμογή των προθέσεων με την υποβοήθηση ειδικού ρομποτικού βραχίονα (Robotic Assisted Surgery). και ηλεκτρονικού υπολογιστή (Νavigated Surgery).
Μια ανερχόμενη ελάχιστα επεμβατική τεχνική είναι η PSI, η οποία αφορά στη χρήση ειδικών εξατομικευμένων εργαλείων μιας χρήσεως, κατασκευασμένων έτσι ώστε να ταιριάζουν επακριβώς στα ανατομικά χαρακτηριστικά της άρθρωσης του κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Με τις τεχνικές MIS και PSI ελαχιστοποιείται ο τραυματισμός κατά την επέμβαση, όχι μόνο λόγω της μικρότερης χειρουργικής τομής, αλλά και γιατί αποφεύγεται η τομή ή αποκόλληση μυών για να φτάσει ο χειρουργός στην άρθρωση.
Με τη χρήση ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών οι οποίες περιορίζουν την απώλεια αίματος και τον κίνδυνο επιπλοκών επιτρέποντας την άμεση κινητοποίηση του ασθενή, πλέον όσοι υποφέρουν από πόνους και δυσκαμψία και στα δυο γόνατα μπορούν βρουν ανακούφιση με ταυτόχρονη ολική αρθροπλαστική και των δυο αρθρώσεων με ένα μόνο χειρουργείο.
Ως εκ τούτου, μειώνεται κατά πολύ ο χρόνος της συνολικής αποκατάστασης του ασθενή, ο οποίος επί της ουσίας περιορίζει την ταλαιπωρία δυο χειρουργείων σε ένα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ταυτόχρονη ολική αρθροπλαστική και στα δυο γόνατα εφαρμόζεται μόνον εφόσον ο θεράπων Ορθοπαιδικός κρίνει ότι πληρούνται προϋποθέσεις για την πραγματοποίησή της.
Η σωστή προετοιμασία είναι ιδιαίτερα σημαντική πριν από κάθε χειρουργείο και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων:
Μετά την επέμβαση ο πόνος υποχωρεί γρήγορα, ειδικά αν έχουν εφαρμοστεί ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Όσο θα προχωρά η ανάρρωση τόσο θα ελαχιστοποιείται και ο πόνος στο γόνατο.
Συνήθως οι ασθενείς είναι σε θέση να συνεχίσουν φυσιολογικές, καθημερινές δραστηριότητες – όπως το περπάτημα και το μπάνιο – μέσα σε μερικές ημέρες.
Περίπου 6 έως 12 εβδομάδες μετά την επέμβαση, είναι εφικτή η ήπια άσκηση.
Ωστόσο, έντονες δραστηριότητες όπως τρέξιμο, άλματα, ποδηλασία σε ανώμαλο έδαφος θα πρέπει να αποφεύγονται.
Ο κίνδυνος από τις επιπλοκές αυτές περιορίζεται σημαντικά αν η ολική αρθροπλαστική γίνει με ελάχιστα επεμβατική τεχνική.
Η καθημερινή καταπόνηση των γονάτων μετά την ολική αρθροπλαστική μπορεί να επιφέρει τη φθορά των υλικών της τεχνητής άρθρωσης. Η φθορά αυτή αφορά πολυαιθυλένιο που περιλαμβάνουν.
Γενικά, όσο πιο έντονη είναι η δραστηριότητα των ασθενών μετεγχειρητικά τόσο πιο γρήγορα επέρχεται και η φθορά.
Ωστόσο, η εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη προθέσεων με πολύ πιο ανθεκτικά υλικά και διάρκεια ζωής πολύ περισσότερων χρόνων.
Το κόστος της επέμβασης προσαρμόζεται ανάλογα με την περιπλοκότητα της κατάστασης του ασθενή, τη χειρουργική τεχνική, το νοσηλευτικό ίδρυμα που θα επιλεγεί και άλλους παράγοντες, τους οποίους ο ασθενής μπορεί να συζητήσει αναλυτικά με τον Ορθοπαιδικό του.